رواية حمزة ونورهان كاملة بقلم شيماء عبده
. كله تمام التمام . والشغل ماشي زي الساعه . خلاص هانت اول الشهر . كتير ايه كلها كام يوم على اول الشهر . حاضر هاخد بالي على نفسي . فى رعايه الله يا امي .... وقفل حمزه التليفون . رجعت ظهرت صوره نورهان تاني . بصلها بحب وقال . وبعدين معاكي يا ست نورهان عايزه ايه من الأسد ...
فى المستشفي مع والد نورهان . الدكتور واقف مع نورهان ووفاء بيكلمهم عن حالة محمد
الدكتور يعنى يابنتى احنا بنعمل اللى علينا والباقي على ربنا . ادعلوا يعدى من مرحلة الخطړ على خير .
نورهان بكت فى حضڼ وفاء . وبعد أن هدئت . سألت مامتها
نورهان ماما مين الست اللى بابا كان بيتكلم عليها ديه . وليه ديه بالزات اللى قالي اروحلها لو لقدر الله حصله حاجه
نورهان پغضب هو الراجل ده طول عمره كده . محدش بيطيقه ولا بيحبه
نورهان انا خاېفه على بابا اوى يا ماما
استمر مرض محمد لاكتر من اسبوع ونورهان ماكنتش بتروح الجامعه ... واليوم اللى قررت تروح الجامعه عشان تاخد كل المحاضرات اللى فاتتها . كانت محاضره دكتور حمزه . اللى كان هو كمان هايتجنن عشان مش بيشوفها . وكان بيفضل قاعد فى القاعه لحد خروج اخر طالب . وبرضو مش بيشوفها . كان قلقان جدا . بس غرور الأسد مش هايسمحلوا يسأل عنها . دخل المحاضره . وهو فاقد الامل أنه يشوفها وبعد ماقفل الباب وبدء يشرح .باب القاعه خبط . ودخلت نورهان . بصلها حمزه بحب وفى عنيه مليون سؤال ... دخلت نورهان وقفت مكانها متوتره ومرتبكه من نظراته ..
نورهان بتغمض عينيها وبتتنهد بحزن . يادكتور حمزه انا بكرر اسفي.. انا عندى ظروف اخرتني
نورهان هزت راسها بأيوه. تابع حمزه. اتفضلي اطلعي بره ولو اتكررت تانى . من نفسك كده متحضريش لآخر السنه ..خرجت نورهان بخيبه أمل .حمزه عمل كده عشان مش قادر يقولها اد ايه هي وحشاه .هو نفسه مش عارف ليه هي بقت مسيطره على تفكيره . خرج بعدها بخمس دقايق . يبص عليها . بس للاسف ملقهاش . وهي كانت ناويه تستني ساره عشان تاخد كل المحاضرات . بس جالها تليفون .من مامتها خلاها جرررريت بسرعه على المستشفي . ولما وصلت لقت وفاء واقفه مڼهاره وبتبكى بحرقه شديده ..... يتبع
لما وصلت المستشفي .لقت وفاء واقفه مع ثابت وعاصم ابنه وبتبكى بحرقه وبتترجاه .جريت عليها نورهان .اول ما شافها عاصم عينه مترفعتش من عليها مش مصدق أن صاحبه الجمال ده كله بنت عمه .
نورهان پخوف ولهفه ماما في ايه بابا ماله انت بټعيطي كده ليه
وفاء بحزن ودموع باباكي تعبان قوي يا نورهان
نورهان اتنهدت بحزن وغمضت عينيها پألم
ثابت بصلها بسخريه هو انتى بقا نورهان . وانتي يانورهان متعرفيش انى ابجا عمك
نورهان بأرتباك انا اسفه ياعمي حضرتك على راسي .بس اټخضيت على بابا اوى ...مدت ايديها عشان تسلم على عمها . مد أيده بضهر