قصة الصبر
دخول ادهم وكادت ان تنطق باسمه
ولكنه اشار لها بالصمت ..
استكملت كريمه حديثها معها
كريمه يا بنتى استهدى بالله ...عايزة تموتى كافرة ..وتضيعى شبابك
نور انا معرفش انتم مين ...ومين جابنى هنا ...خرجونى احسن اعمل ليكم مصېبه
كريمه تستكمل الحديث لالهائها ..
كريمه طب انزلى وانا بنفسي هتكلم مع ادهم بيه وهخليه يسمعك ..بس اسمعى انتى الكلام وانزلى
نور ادهم مين دا ربنا ينتقم منه ...انا ما عملتش ليه حاجه وبيعذب فيا ..يروح يتشطر على ضحكت عليه بدل ما يرمى بلاه عليا
ادهم بغيظ فى نفسه يا بجاحتك ..ټقتلى
نور باستغراب بدأت تخجل من وضعها هذا واحمرت وجنتيها .....
اما ادهم ظل شاردا فى عينيها الواسعه ...
حتى صړخت نور فجأة فى وجهه
اعتدل ادهم وتركها دون ان ينطق كلمه...
ونزل بسرعه وذهب الى الحديقه حيث احضر كلب الحراسه خاصته ليتأكد من ظنونه
الكلب ركس ...
شاهدته كريمه
لم يعيرها ادهم اى اهتمام وامسك بلجام ذلك الكلب وصعد به الى الاعلى ..
كانت نور لازالت تجلس على الارض وهى متقوقعه على نفسها وهى تبكى ...منال عباس
رفعت نور رأسها لتجد ذلك الكلب الضخم
نور وهى تربت على رأسه بحنان
نور بيقولوا الكلب اوفى من الانسان ..وفعلا دا حقيقه ..الناس اللى روحت ليهم خدعونى منهم لله
ادهم بذهول مما يرى معقول اللى بيحصل دا ! لو انتى مش سحر يا ترى انتى مين ...معقول الكلب هو كمان انخدع فيكى ...
عند سحر
تجلس وهى حزينه لحالها يدخل عليها سيف
سيف تحبي ترجعى مصر
سحر بفرحة ايوا ياريت ...
سيف بس انا ماليش دعوة بيكى لو ادهم وصل ليكى انتى عارفه انك بقيتى من اعداؤه دلوقتى
سحر موافقه ..المهم امشي من هنا
سيف شكلك بتحبي الرمرمه يا قطه ومالكيش فى الطيب نصيب ...هروح احجز ليكى اول طيارة
نازله مصر ...وهكلف ناس قرايبي يوفروا ليكى شقه
اول ما تخرجى من المطار هيكونوا فى انتظارك ..
سحر باستغراب من موقفه طب هعرفهم ازاى
سيف ما تقلقيش هما هيعرفوكى ..وهيبعتوا ليكى السواق ياخدك للشقه
سيف بخبث يلا اسيبك على ما تجهزى شنطتك وتركها وغادر
وهو فى طريقه للمطار اتصل على خاله صفوان
صفوان بلهفه ايوا يا سيف عملت ايه
سيف نفذت كل اللى طلبته وخلال ساعات الحلوة هتكون ملك ايديك..
صفوان بفرحة اعتبر ورث والدتك كله وصل دلوقتى ومن الصبح انا بنفسي هروح اتنازل ليها عل العمارتين
سيف اتفقنا ...هبلغك اول ب اول تحركاتها
صفوان ليه هو انت مش راجع معاها
سيف ليه هو انا مچنون علشان اسلم نفسي ل ادهم عمار الروبي .....
عند حسان
بدا حسان فى فقد الامل فى ان يجد نور
حسان بحزن ضيعتك من ايديا يا نور بغبائى .. يا ترى انتى فين
يدخل عليه والده ليجده لازال فى الحجرة ..ولم يتناول طعامه ..
العمدة وبعدهالك يا حسان من امتى وانت بتحبس نفسك فى اوضتك زى النسوان
حسان مفيش داعى من